Trek maar aan het touwtje…
In de kleinschalige woning voor mensen met #dementie klinkt het alarm vanaf de toilet. Als teamlid Ruben snel gaat kijken wat er gebeurd is, staat de nieuwe bewoonster, mevrouw Dolman, rechtop, aangekleed en wat verward naar de pot met het plasje te kijken. ‘Hij trekt niet door’ zegt ze. Liefdevol probeert Ruben haar duidelijk te maken dat mevrouw daar niet voor hoeft te bellen. Maar het heeft niet het gewenste resultaat. En iedere keer klinkt, als zij naar het toilet is geweest, het alarm.
Als we het in het team bespreken, herkennen andere teamleden deze situatie. Niet alleen bij mevrouw Dolman maar ook bij andere bewoners. Het lijkt bijzonder dat veel mensen het alarm gebruiken na de toiletgang.
Maar misschien is dat het niet zo bijzonder. Als ons brein gaat haperen, worden beelden uit het verleden weer belangrijker dan de beelden uit het heden. Vaak komen er in herinneringen beelden uit de periode van de tienerjaren of de vroege volwassenheid terug, deze periode wordt de reminiscentiehobbel genoemd.
Als we een klein ‘onderzoekje’ doen blijkt dat vanaf de jaren 80, de stortbakken boven de wc-pot langzaam zijn vervangen door inbouwreservoirs met drukknoppen. Zo’n 45 jaar geleden dus. In de tijd dat de meeste bewoners van nu dus al uit de vroege volwassenheid waren. Het beeld dat voor deze generatie ‘naar boven komt’ bij het toilet doortrekken is “aan een touwtje trekken”.
In de gemiddelde wc van de hedendaagse woonvoorzieningen zijn geen andere touwtjes aanwezig dan de touwtjes van het alarm. Vanuit het haperende brein kijkend, is het dan ook heel begrijpelijk dat je aan dát touwtje trekt als je wilt doorspoelen.
Hoewel er hier niet echt direct een oplossing voor te vinden is, geeft het de medewerkers wel een inzicht. We maken het, als omgeving, niet altijd even makkelijk voor het haperende brein. Uitleggen dat iemand niet hoeft te bellen, is dan ook niet de oplossing. Het helpt eerder om te blijven aanbieden en ondersteunen (kijk ik trek even voor u door, dat gaat tegenwoordig met een knop).
En mild zijn helpt. Iemand met dementie doet het er niet om. Het is geen vraag om aandacht.
Het is doen, wat je altijd hebt gedaan. Alleen nu met een ander resultaat.
#