De klos
Elke dag bezoekt Els de Gast haar moeder die lijdt aan #dementie in de kleinschalige woning. En elke dag gaat het vooral over haar zus Tineke die 125 km verder woont en maar 1 keer per maand haar moeder bezoekt. Els doet niets goed en Tineke is het helemaal.
Regelmatig treffen teamleden Els in tranen aan 'waarom is mijn zus zo goed en waarom moet ik het meestal doen met een snauw?'.
In een gesprek met Els kunnen we uitleggen waar dit vandaan komt. Wanneer Els komt, moet er vaak van alles. Voor mevrouw de Gast kan dit stress oproepen. Hierdoor valt zij terug op haar spontane/impulsieve gedrag en emotie; een soort boos afzetten tegen Els. Ook is Els er zo vaak dat het zo eigen voelt dat iemand die emotie direct toont.
Zus Tineke komt weinig en een bezoek voelt dan als een cadeautje. De sfeer is ontspannen, het is gezellig en voor moeder voelt het veilig.
Dochters als Els noemen wij de klosdochter... je klost altijd maar je doet het nooit goed. Door minder te vragen en te verwachten lukt het Els om de contacten met haar moeder veiliger (en dus prettiger) te laten verlopen. En ook Els wordt nu, tot haar vreugde, meer gewaardeerd.
Hoe moeilijk ook probeer als klosdochter te zien dat het een eretitel is!
#betercontactmetmensenmetdementie #bijmijdoetzedatnooit #alzheimer