4711...
In de huiskamer van de kleinschalige woning voor mensen met #dementie is het rustig. Aan de tafel zit een aantal dames en in de zithoek zitten twee bewoners een beetje te suffen. Er wordt weinig, nou ja eigenlijk niet gesproken.
Als teamlid Meddy binnenkomt zijn alle ogen op haar gericht. Maar een gesprek aan tafel wil maar niet echt vlotten.
Het gebeurt regelmatig dat de bewoners niet met elkaar in gesprek gaan. Soms wordt dan de radio of de tv aan gezet omdat de stilte anders zo hard lijkt te klinken. Maar dat is niet voor alle bewoners fijn en niet altijd prettig.
Samen kijken we in het team of we de bewoners meer met elkaar in gesprek kunnen krijgen. Hierbij komt het idee op om eens te experimenteren met de inzet van geuren.
Als wij een geur ruiken, brengt deze ons vaak terug naar herinneringen. Herinneringen die niet eens heel erg voor de hand liggen. Dit worden associatieve herinneringen genoemd. Voor mij brengt de geur van petroleum me terug naar de bijkeuken van mijn overgrootmoeder, 'ouwe oma'. Daar stond altijd een petroleumstelletje met daarop stoofpeertjes of stoofvlees. De geur kan mij in een seconde naar die plek terug voeren.
Dat dit gebeurt, heeft alles te maken met de manier waarop onze hersenen herinneringen ‘maken’. Dit gebeurt in de hippocampus. Ook een ander hersenonderdeel, onze amandelkern, worden ook herinneringen gemaakt, alleen hier worden ze gelijk gelinkt aan een emotie. De hippocampus en de amygdala zijn met elkaar verbonden en kennen ook vele verbindingen met andere delen van het brein. Deze wisselwerking zorgt er uiteindelijk voor dat bepaalde geuren bepaalde herinneringen oproepen.
Het team gaat op 'onderzoek' uit. Voor veel vrouwen uit de generatie die nu zorg ontvangt, zit de geur van Kölnisch Wasser 4711 in de herinnering.
Als de dames weer stil aan tafel zitten doet teamlid Irene op een paar zakdoeken een wat druppels 4711. De zakdoeken deelt ze uit.
Mevrouw Wagenmaker snuffelt aan de zakdoek, ze laat hem zakken en zucht 'oh Arie'. En dan begint ze met een prachtig verhaal over haar eerste vriendje en dat dit het eerste cadeau van hem aan haar was. Mevrouw de Vroom ruikt en zegt 'jasses aan die lucht heb ik mijn hele leven al een hekel gehad'. En ze begint te vertellen over haar schoonmoeder die haar het leven zuur maakte en ... 4711 ophad.
De prachtigste verhalen volgen. Er wordt gelachen en een traantje weggepinkt.
Mooi wat een paar druppels eau de cologne al kunnen doen.
#betercontactmetmensenmetdementie #bijmijdoetzedatnooit #ikmoetnaarmijnmoeder #blijfdemenszien #alzheimer