Waar is toch mijn bril?
Tijdens de ochtendzorg is mevrouw van Zelm, die lijdt aan #dementie, vaak onrustig. Ze beweegt veel en grijpt de hand van de verzorgende regelmatig vast. Echt onder woorden brengen wat haar zo onrustig maakt, dat lukt haar niet meer.
In het team bespreken we dit. Allereerst zoomen we in op volgorde van de zorghandelingen. Al snel komen we erachter dat mevrouw haar bril op krijgt als 'alles gedaan is' en ze aangekleed klaar zit.
Een rondje langs de brildragende teamleden leert snel dat de een de bril opzet terwijl ze nog in bed ligt, de ander nadat ze gedoucht heeft en de volgende terwijl ze op de rand van het bed zit. Ieder heeft daarin zijn eigen volgorde en routine.
Het team overlegt hierover met de dochter van mevrouw en komt er zo achter dat zij de bril altijd zittend op de rand van het bed opzette omdat ze, zoals ze altijd zelf zei :"zo kippig als een ui" was. Als wij tegen haar routine in de bril pas aan het eind van het proces opzetten, kan onrust ontstaan.
Met elkaar wordt besloten om meer aan te sluiten en mevrouw de bril weer op te zetten op de rand van het bed en later bij het wassen af te doen.
Al snel blijkt dit goed te werken en is de onrust grotendeels weg.
Ken de routines... het helpt zo!
#betercontactmetmensenmetdementie #alzheimer