Lekker en gezellig en lekker en gezellig ... een beschouwing
Vandaag in de laatste blog voor de zomervakantie een beschouwing. Een beschouwing over het gebruik van de woorden lekker en gezellig in de zorg.
Als je in een hoekje van een huiskamer, waar zorg wordt verleend, gaat zitten en je luistert goed dat valt het al snel op.
Ga maar lekker zitten, blijf maar lekker zitten, kom er gezellig bij, ik ga u lekker naar bed brengen, he zit u daar nou helemaal alleen wat ongezellig en nog zoveel meer.
De woorden lekker en gezellig vallen in de zorg in minstens 1 op de 5 zinnen. Zowel in de thuis- als in de intramurale zorg. En zoals je altijd van mensen met dementie hele directe feedback krijgt, hoor je ook regelmatig de bewoners of cliënten hierover mopperen. Ik vind het helemaal niet gezellig of voor wie is het lekker douchen...
Als we in teams daar over spreken dan erkennen de medewerkers ook meestal vrij snel dat het zeker niet altijd gezellig of lekker is. Maar dat het woorden geworden die zo in ons systeem zijn geslopen.
Voor veel mensen met dementie is douchen niet lekker, simpelweg omdat ze het niet gewend zijn van vroeger uit of omdat het veel energie kost waardoor ze uitgeput raken of...
Wij vinden het waarschijnlijk zelf lekker en het geeft ons een goed gevoel als degene die kwetsbaar is weer 'lekker' fris is.
En voor sommige mensen met dementie is naar bed gaan niet lekker, omdat ze alleen in een kamer liggen of omdat het stil is of juist omdat de buurvrouw zo gilt.
Het is dan onze behoefte en wens dat iemand rustig ligt en uitrust.
Voor veel mensen met dementie is het simpelweg niet gezellig op de plek waar ze zitten. Omdat ze niet herkennen waar ze zijn en met wie ze zijn. Of omdat er een mevrouw naast ze zit te vloeken of een meneer steeds maar naar huis wil. Of omdat er iemand op jouw stoel zit. of omdat ze niet gekozen hebben voor de mensen waar ze samen mee wonen.
Het is niet zo maar gezellig om aan tafel te zitten omdat het gewoon soms fijner is om lekker op jezelf te zijn en niet in die heksenketel die huiskamer heet.
Het is dan onze behoefte om de bewoners bij elkaar te hebben en te zien dat ze allemaal genieten. Maar dat is eigenlijk vrijwel onmogelijk.
De woorden lekker en gezellig... ik denk dat ze altijd gebruikt worden uit de beste bedoeling, maar soms zo verkeerd vallen. Misschien worden ze vaak ook gebruikt uit een soort ongemak, anders is het zo stil of omdat je niet weet wat je anders moeten zeggen.
Als je er op let, gaat het opvallen. Als je er op let, ga je er iets van vinden. Misschien een mooie missie om de woorden lekker en gezellig zo min mogelijk te gaan gebruiken.
Ik denk oprecht dat het er dan een stuk gezelliger op gaat worden.
#bijmijdoetzedatnooit #betercontactmetmensenmetdementie #ikmoetnaarmijnmoeder #blijfdemenszien #alzheimer #dementie