Kijk eens door mijn ogen....
In het team dat werkt in de kleinschalige woning voor mensen met #dementie is reuring. Het is al de 'zoveelste keer' dat onder de po-stoel de behoefte ligt van een van de bewoners.
Met elkaar bespreken we dit. Ons geheugen 'denkt' in plaatjes. Voor veel mensen met dementie zijn de plaatjes die in het hoofd opkomen, plaatjes uit het verleden.
De gemiddelde badkamer/toilet in een verpleeghuis ziet er niet meer uit als een toilet van vroeger (kort door de bocht; klein, staande wc-pot, stortbak met koortje en een zwarte wc-bril). Ook de badkamer in deze woning zag er duidelijk anders uit; witte objecten, zwevende pot, drukknoppen om door te trekken en beugels naast de wc-pot. Voor mensen met dementie onherkenbare dingen. Als we dan de po-stoel met een prachtige zwarte 'bril' in de ruimte zetten, dan herkent het brein dat als de wc-pot. Het is dan ook logisch dat je daarop je behoefte doet.
Soms zien we ook dat mannen als ze de pot niet herkennen in het fonteintje gaan plassen.
We denken dan wellicht 'wat raar' of 'wat vies' maar eigenlijk is het heel bijzonder dat diegene nog zoveel moeite doet om het goed te doen.
Als je kijkt door de ogen van iemand met een haperend brein, zie je soms zoveel meer...
#betercontactmetmensenmetdementie #alzheimer