Jullie vinden mijn dochter niet aardig...

Jullie vinden mijn dochter niet aardig...

 

In de huiskamer van de kleinschalige woning voor mensen met #dementie neemt de dochter van Alie Reuvink afscheid van haar moeder. Terwijl ze wegloopt, moppert ze tegen de zorgmedewerkers over het gebit dat moeder wéér niet in had.

Als ze weg is, komen teamleden Inez en Willy even bij elkaar staan in de hoek van huiskamer. Zachtjes zeggen ze tegen elkaar "nou ze was weer aardig bezig vandaag" "ik zag haar aankomen en dacht wat zou ze nu weer hebben".

 

Alie zit in de huiskamer. En zwijgt.

Het contact tussen zorg en familie loopt niet altijd vloeiend. En dat is vaak begrijpelijk. De zorgmedewerker ziet iemand in het hier en nu. De familie kent degene met dementie al vele jaren. Toch hebben zorg en familie hetzelfde doel. De beste zorg leveren voor iemand die kwetsbaar is. Misschien uit dat zich soms verschillend, maar het doel is absoluut hetzelfde. Als er niet met elkaar daarover gesproken wordt als het schuurt, gaat het mis.

 

En uiteindelijk is de bewoner daarvan de dupe. Want als Inez en Willy uitgesproken zijn en even aan de tafel bij Alie aanschuiven, zegt Alie ineens "jullie vinden mijn dochter niet aardig he".

Het is een wake-up call voor de teamleden. Hoewel het gesprek zachtjes was en ze de indruk hadden dat Alie er niets van meekreeg, blijkt de waarheid toch anders.

Mensen met dementie voelen, voelen heel goed. En voelen dus ook als er iets niet goed gaat.

 

Blijf met elkaar in gesprek! In het belang van de kwetsbare mens waarvoor iedereen het beste wil. Dan voorkom je dit soort situaties.

 

#bijmijdoetzedatnooit #betercontactmetmensenmetdementie #alzheimer #ikmoetnaarmijnmoeder #blijfdemenszien