Een cakeje van eigen deeg...
Omdat morgen mevrouw Verweij jarig is, besluit teamlid Andrea vandaag met de bewoners een cake te bakken. Met enthousiasme neemt ze de bewoners mee in het bakproces. Ook besluiten ze samen welke versieringen op de cake moeten worden aangebracht.
Wanneer Andrea vraagt wie van de bewoners wil helpen bij het bakken, horen we uitspraken die we wel vaker horen bij mensen met #dementie.
'Nee ik kan niet bakken'. 'Nee ik heb hoofdpijn'. 'Nee dat kun jij zo goed'. Uiteindelijk staat Andrea alleen in de keuken te bakken. Heel jammer want er was zo veel enthousiasme.
We bespreken met elkaar de mogelijke oorzaken hiervan. Veel mensen met een haperend brein kunnen de consequenties van hun handelen (als...dan) niet meer overzien. Dan gaat ons diepgewortelde mantra 'BIJ TWIJFEL NIET DOEN!' opspelen. Hierdoor gaan mensen de uitdaging uit de weg.
Het kan helpend zijn om in dit soort situaties de kunst van het verleiden in te zetten. Laat in ieder geval zien wat je gaat doen door bijvoorbeeld de ingrediënten voor de cake op tafel te zetten. Hierdoor hoeven bewoners hierover niet meer na te denken. Door jezelf als professional net iets onhandiger voor te doen dan jezelf bent, geef je de ander de ruimte om zijn/haar eigen kracht te laten zien.
Zo gezegd zo gedaan. Bij de volgende cake staan alle ingrediënten op tafel in de huiskamer. Andrea stuift onhandig wat bakmeel naast de kom en laat bijna een ei vallen. Al snel grijpt mevrouw Raademakers in. En zeer zorgvuldig scheidt zij twee eieren. Mevrouw Menkens roert door de bakmix en meneer Achterberg zit goedkeurend te kijken.
De zelfgebakken cake smaakt daarna extra goed.
#bijmijdoetzedatnooit #betercontactmetmensenmetdementie #blijfdemenszien #alzheimer