Boterham in stukjes...
Mevrouw Havelaar is laat bij het ontbijt vanochtend. Ze wilde nog even lekker blijven liggen en kruimelt zo rond een uur of 10 naar de huiskamer van de kleinschalige woning voor mensen met #dementie.
Aan de tafel zitten haar medebewoners lekker aan de koffie. Op haar plekje staat een placemat met daarop een bordje. Onder het folie zitten twee bruine boterhammen met kaas, gesneden, in acht stukjes.
De gastvrouw in de huiskamer heeft de ontbijtspullen al opgeruimd en liefdevol voor mevrouw boterhammen gemaakt en gesneden.
Maar het bevalt mevrouw Havelaar niet. Als het folie van de boterhammen wordt gehaald, moppert ze 'dit hoef ik niet, ik ben geen kind'. En hoe de medewerkers het ook proberen, er gaat geen hap naar binnen.
Gek? Nee niet gek. Mevrouw Havelaar eet meestal in de ochtend inderdaad twee boterhammen, alleen die smeert ze dan zelf. Meestal een met kaas en een met pindakaas. En als ze ze snijdt dan doet ze dan in vier stukjes, niet in acht. Door de boterhammen al klaar te zetten, wordt haar de kans ontnomen om zelf nog iets te kiezen en om zelf nog iets te betekenen in het smeren ervan. En door de boterhammen in acht te snijden, heeft mevrouw het idee dat ze niet serieus genomen wordt.
Twee zaken die haar eigenwaarde ondermijnen. Dus niet gek dat ze daaraan niet mee wil doen.
Natuurlijk is het fijn als er 'vooruit' gedacht en gewerkt wordt. Maar deze situatie kan onrust en boosheid oproepen. Bedenk eens: hoe zou jij het vinden als je morgenochtend beneden komt en op jouw plek aan de eettafel staan twee in acht stukjes gesneden boterhammen met kaas al op je te wachten? En dat terwijl je zin hebt in iets anders....
Blijf dus vooral de mens zien.
#betercontactmetmensenmetdementie #bijmijdoetzedatnooit #alzheimer #ikmoetnaarmijnmoeder #blijfdemenszien